مردی است رک و راست ، تند و آتشین مزاج و پر حرارت، عاشق پیشه، حادثه جو، حسود، پرتوقع و ریاست طلب که دوست دارد رهبر و فرمانده باشد . آیا روح این مرد و باطن مخفی او را می شناسید.

منجمین، مرد متولد این برج را با جملات جالبی توصیف کرده اند. ( رعد وبرق، مشعل پرنده، منبع نیروهای صادق و رک و راست)او برای زن می تواند یک آن بسیار هیجان انگیز و گرم و ایده آل باشدو یک آن دیگر سرد و یخ و بی تفاوت وگریزان.اگر در جستجوی یک مرد سربراه ، همیشه یکنواخت، و صد درصد مطمئن و امن و امان هستید، او را به همسری انتخاب نکنید. اما اگر طالب فقط عشق و هیجان هستید، او بهترین مرد دنیاست.

او می تواند مدتی شمارا غرق در شوق و حرارت بکند و بعد در یک لحظه مثل یک تکه یخ سرد و خاموش بشود. در لحظه ای که در اوج هیجان است ، حرفی زنید و یا کاری بکنید که مطابق میلش نباشد ، آنگاه درست مثل چراغی که کلیدش زده بشود ، فورا خاموش می شود. او با ملاحظه کاری و محافظه کاری میانه خوبی ندارد . شجاع و با اعتماد به نفس است. همیشه جلوتر از دیگران می تازد و حتی گاهی از امکانات خود نیز قدم فراتر می گذارد . مرد متولد برج حمل یک موجود مملو از انرژی و عقاید سازنده است . باری بعضی اوقات کارکردن را او می تواند مشکل باشد اما بدون شک بسیار مفید است.او هرگز به گذشته فکر نمی کند، رفتار و قیافه ظاهری اش جوانتر از سنش به نظر می رسد اگر چه از بسیاری جهات خوش آیند است اما گاهی موجب می شود که نسبت به سنش قدری جوانتر جلوه کند و این حالت تا وقتی که پا به سن بگذارد، در وی باقی می ماند. او با این دست و آن دست کردن و ذره ذره جلو رفتن جدا مخالف است و پیوسته مایل است که یک قدم از دیگران جلوتر بدود. او می تواند منبع سخاوت و بخشندگی باشد و پول ، وقت، احساسات و امکاناتش را در بست در اختیار دیگران ، حتی کسانی که ایشان را خوب نمی شناسد، بگذارد ، ولی اگر خواسته اش برآورده نشود ، و یا با کسانی که دوست ندارد مواجه بشود، یا مجبور بشود با عده ای آدم منفی باف کار کند، به موجود دیوانه کننده ای بی پروا، بدون انعطاف ، خشن، یکدنده و متوقع تبدیل خواهد شد.

وقتی عاشق می شود ، گویی یک شیرین و فرهاد جدید به دنیا آمده است. او چنان غرق اوهام عاشقانه می گردد که گویی در تمام کره زمین فقط او معشو قه اش حق زندگی دارد. او در نهاد خود ایمان دارد که عشقش تنها عشق حقیقی است که از بدو پیدایش به وجود آمده است. اگر این عشق بشکند ، با تمام نیرو و با استفاده از کلیه امکانات سعی می کند قطعات آن را برچیند و دوباره به هم پیوند دهد تا شاید آب رفته دوباره به جوی برگردد، و اگر بار اول موفق نشد، دوباره کوشش به خرج می دهد. مرد متولد برج قوچ در عشق خود واقعا پا بر جاست مگر اینکه طرفش متولد طرفش متولد برج عقرب آبان باشد. او نسبت به امور عاطفی و احساسی چنان ایده آل است که در هر عشقی میخواهد مولف یک کتاب عاشقانه باشد و در یک کتاب پرشور عاشقانه رفتاری متعادل و میانه وجود ندارد ، هر چه هست شوریدگی و دیوانگی است.در برخورد با معشوقه اگر چه به طور کلی آدم آرامی است، اما این آرامش نباید شما را خام کند، مخصوصا اگر در دهه اول این ماه به دنیا آمده باشد او زیاد حرف نمی زند ، خیلی تظاهر نمی کند و شاید حتی نتواند مرد عاشق پیشه ای جلوه کند اما اگر می توانستید به داخل قلب و مغزش رسوخ کنید ، با کمال تعجب می دیدید که روی توده ای آتش ریخته شده است. او در هر کاری مخصوصا کار عشق بدون شک یکی از جدی ترین ، صمیمی ترین و خشن ترین افراد روزگار است.به احتمال قوی هیچ یک از متولدین برج دوازده گانه سال به اندازه متولد برج فروردین نمی توانند در عشق پابرجا باشند. صداقت او مانع از گمراهی شما می گردد و طبیعت ایده آل او عشق را همیشه شکوفا وآتشین نگاه می دارد . اما امان از روزی که کتاب عشق برای او یکنواخت نشود و طوفان آرام بگیرد ، او به سهولت با سرد شدن آتش عشق به جستجوی یک شیرین دوم، سوم، چهارم و حتی هزارم می رود. از آنجا که در کار عشق ، مثل بقیه امور زندگی ، پاکباز و صادق و هیجان پرست است ، اگر عکس العمل معشوقه چنانکه باید و شاید گرم و طوفانی نباشد و این توهم را در وی به وجود بیاورد که بر غم کوشش هایی که به خرج می دهد ، نمی تواند به مقصود خود که بر خورداری کامل از یک عشق است برسد، در عرض مدت کوتاهی تغییر عقیده می دهد و مرغ دلش به بام دیگر پر می کشد.

در زندگی زنا شوئی پایبند اصولی است که اگر نادیده گرفته بشوند، مانند خوره جانش را می خورد ، او گاهی به راستی میل ندارد زنش را دائما در حال آرا یش کردن ، رنگ کردن مو ببیند. او را هرگز به حریم اتاقی که مخصوص آرایش ونظافت است راه ندهید. اگر شوهر یک زنی متولد فروردین ماه بود ، باید جدا مواظب باشد کارهایی از قبیل گذاشتن پاها به روی میز و جویدن آدامس به هنگام تماشای تلویزیون ، و سایر حرکات جلف وسبک انجام ندهد. او را به جزئیات زندگی کاملا خصوصی خود مثل دعوای با مادرتان ، یا گذاشتن پماد به روی زخم روی کمرتان و از قبیل مسائل شخصی آشنا نکنید. وقتی او منزل می آید، دلش می خواهد زنش را شاد و خندان با بوی عطری که دوست دارد ، ببیند. مبادا جمله و کلمه ای دل آزار حواله او بدهید. زیرا برایش دیوانه کننده خواهد بود . اگر متوجه بشود که این میل و خواسته اش هیچ احساسی را در همسرش برنمی انگیزد ، در چنین مواردی ابتدا سخت دل شکسته میشود ، بعد دستخوش عصبانیت می گردد و آن وقت به جستجوی زن دیگری می پردازد که همانند خودش در نشان دادن احساساتش صادق باشد . از نظر او این کار به هیچ وجه خیانت محسوب نمی شود. او خود را گناهکار نمی داند ، از نظر او زن بی احساس اوست که خیانت کرده است، او خیال می کرد که زنش موجودی است دوست داشتنی و گرم و صمیمی در حالی که اکنون می بیند تمام افکارش پوچ و بیهوده از آب در آمده است. او به طور طبیعی قادر به تحمل زن شلخته ، بی احساس ، کم هوش، بد لباس و نامرتب نیست و در مقابل این ناملایمات شدیدا از خود عکس العمل نشان می دهد . در مقابل اگر زن یک چنین مردی به خواسته اش توجه کند، می تواند مطمئن باشد که او با بزرگواری تمام زن های دیگر را در دنیا نادیده می گیرد . قلب متولد فروردین ماه فقط یک اتاق برای یک زن دارد ( مگر اینکه والدینش هر دو متولد ماه جوزا «خرداد» باشند.) او خیلی قبل از آنکه به همسرش خیانت کند، از او فاصله می گیرد و از وی دلسرد می گردد و قبل از اتفاق این واقعه به شکلهای مختلف به مبارزه برای نجات عشق خود می پردازد. متولد برج حمل از زن خجول، ملالت آور، و منفی باف متنفر است. زنش باید او را متقاعد بکند که از همه بهتر و برتر است و اگر توانست این فکر را در او به وجود بیاورد، می تواند به وفاداری اش ایمان پیدا کند ، این کاری است که آزمایشش برای هر زنی که شوهرش متولد فروردین است ، بسیار جالب و دل انگیز خواهد بود. او در عین حال که ایده آل است، به حقایق نیز توجه شدید دارد، از اقرار به اشتباه شدیدا متنفر است و یا اینکه هرگز نمی تواند ببیند که عشقش رو به خاموشی می رود ولی از آنجائی که در تصمیم های خود خیلی پابرجاست ، برای همسرش این امکان وجود ندارد که بتواند آب رفته را به جوی برگرداند. برای این کار اوانتخاب نماید. اگر قبلا کمتر به خواسته های او توجه شده است ، برگرداندن او از نیمه راه فرار از منزل محتاح کوشش فراوان است و زن باید در این حالت به این نکته توجه کند که شوهر متولد فروردین از پنجه افکندن لذت فراوان می برد، او تشنه رقابت ، کشمکش و نبرد است، پی در این بارزن باید از تمام امکانات و ریزه کاری های زنانه خود استفاده کند تا از نبرد پیروز و موفق از آب در آید . در یک چنین کشاکشی اسلحه ای که اصلا نمی تواند موثر واقع شود، سعی در جلب او از راه سکس است ، اما همین آدمی که درمقابل اسلحه سکس مطلقا از خود مصونیت و قدرت نشان می دهد، واجد من الوجوه نباید از تحریک حس حسادتش استفاده بشود. یک کلمه و یا حتی یک نگاه گرم شما به مرد دیگری می تواند او را همیشه از شما سرد کند( ولو اینکه جسمش به علل مختلف در خانه باقی بماند) او می خواهد که در هر مورد جلوتر و بر تر از دیگران باشد و این حالت شامل حال قلب شما نیز می گردد . متولد برج فروردین دارای حس مالکیت و حسادت فوق العاده شدیدی است . در این مورد فقط متولدین ماه اسد ( مرداد ) عمس العمل شدیدتری از خود نشان می دهند و شاید به همین دلیل هم باشد که از تا از کسی صد درصد اطمینان نداشته باشد، عاشقش نخواهد شد. زن یک مرد متولد فروردین باید به این حقیقت گردن بگذارد که گرم گرفتن شوهرش با زنان دیگر مجاز و بدون تزویر وریا است و او این کار را حق مسلم خود میداند در حالی که زنش را به شدت از آن منع می کند. اگر این شخص متولد ده روز اول فروردین باشد، زنش را به یک پا سنگ می بندد و متوقع است که او باید بدون اعتراض همانجابماند و این زن اگرمی خواهد که شوهرش واقعا از آن او باشد و هرگز به وی خیانت نکند و لحظه ای از فکر او غافل نباشد ، نه تنها نیاید حتی یک انگشتش را از دایره ای که به اطرافش کشیده شده است ، بیرون بگذارد بلکه حتی باید مواظب حرکات چشم هایش نیز باشد که مبادا به روی یک مرد نگاه یا خنده معصومانه کند.

یک مرد متولد فروردین ماه طبیعتا دارای حس یاغی گری است .. او عشق وافری به طرد واضعین و مجریان قوانین دارد و ایمان دارد که خودش از هر موجود دیگری بهتر و بیشتر می توانید جوانب موضوعات مختلف را در نظر گرفته و به کنه آنها پی ببرد. البته هیچ استبعادی وجود ندارد که واقعا هم همینطور باشد ، اما طبیعی است که قبولش برای دیگران آسان نیست. آز آنجا که او عادت دارد مستقیما به قلب مشکلات حمله کند و در این کار بدون هیچ نوع عادت دارد مستقیما به قلب مشکلات حمله کند و در این کار بدون هیچ نوع مقدمه ای با شتابزدگی قدم پیش بگذارد ، احتمال بسیار است که در زندگی به دفعات زمین بخورد و با ناکامی مواجه بشود و از آنجا که همیشه می خواهد رهبر باشد و از دنباله روی وحشت دارد، بالطبع قدرتمند ترها بارها به وی می آموزند که نمی تواند یکه تاز میدان باشد، و در این حالات است که آغوش همسرش تنها پناهگاهش می شود و سعی می کند در جوار او غرور جریحه دار شده اش را التیام ببخشد، و این جاست که همسرش پی می برد در ورای این اعتماد به نفس عجیب، و این حالت تجاوزکارانه، نقطه ضعفی در نهاد او وجود دارد که عبارتست از اینکه او ترجیح می دهد بمیرد ولی به ضعف و شکست اعتراف نکند، زنی که بتواند در یک چنین مواقعی با ملاطفت و ملا یمت و نثار عشق خود او را یاری دهد، تا شکست مزبور را جبران یا فراموش کند، می تواند یقین داشته باشد که قلب شوهرش را برای همیشه در اختیار خواهد داشت. در این گونه مواقع به هیچ صورتی حق را به جانب دشمن او ندهید. او همیشه خواهان آن است که همسرش صادقانه و از صمیم قلب او را محق بداند.

در طبیعت متولد فروردین ریا و تزویر به ودیعه گذاشته نشده است و به این ترتیب وقتی از کسی رنجیده ، آثار ملال و رنجش در او خیلی زود معلوم میشود. در چنین وضعی رفتار گرم و صمیمانه و نحوه گفتار و برخوردش آشکارا عوض می شودو این حالت معمولا با تذکر صریح رنجشی که پیدا کرده است، به نقطه اختمام خود می رسد . در مقابل باید جوش وخروش ها و حتی پرخاشجویی های ناگهانی او را کمتر جدی گرفت زیرا مفهومشان قطع رابطه دوستی نیست و یک آتشفشان زود گذر است . به این ترتیب از قهر و بی اعتنایی او باید خیلی بیش از داد و فریادش ترسید.متولد اولین ماه سال حیله گری و نقشه کشی ودوز و کلک را نمی پسندد. او آدمی است رک و راست و این حالت را چه در امور تجاری و کار و در عشق و احساسات آشکارا میتوان در وجودش دید وشناخت. او وقتی هدفی را در نظر گرقت چه در مسائل مادی و اجتماعی و اداری و چه در عرصه عشق و عاطفه یک دقیقه را هم نمی خواهد تلف کند. مثلا اگر پی برد که عاشق است، فورا قدم پیش میگذارد ، اما در این مورد باید به وی امکان داده شود که خودش به این امر واقف بشود، نه اینکه در تنگنا گذاشته شده ، که خیال کند عاشق شده است.در زندگی خانواده متولد ماه فروردین به همان سماجتی که سعی دارد همیشه در راس و قبل از همه باشد ، در عذر خواهی پس از بگو مگو ها نیز قبل از طرف مقابلش قدم پیش می گذارد و به همین ترتیب اولین نفری است که در صورت لزوم از همسر آزرده خاطر خود پوزش میطلبد. او به هنگامم بیماری و یا ناراحتی شانه به شانه همسرش می ایستد. ار بذل جان ومال به هیچ صورت دریغ نمیورزد و از انواع مکاتباتی که برایش وجود داشته باشد، استفاده می کند تا زنش غمهای خود را فراموش کند.برای متولد ماه فروردین هیچ چیز به اندازه همسرش در این دنیا ارزشمند نیست( البته همسری که از نظر او دلخواه باشد) با وجود این وقتی موضوعی فکرش را مشغول می دارد و به مسئله ای بغرنج می اندیشد ، هر گز میل ندارد که کسی مزاحمش بشود و یا به کمکش برود . شما اگر شوهرتان متولد اولین ماه سال است، فقط و فقط وقتی به کمکش بروید که از شما مدد بخواهد . یادتان باشد شما همسرش هستید اما باید همیشه یکی دو قدم خودتان را از او عقب تر نگاه دارید.یک چنین مردی می خواهد که زنش در عین حال هم یک زن به تمام معنی باشد و هم یک همسر، او می خواهد که شما بتوانید در مواقع مختلف بطور مستقل دست به اقدامات لازم بزنید، اما در عین حال فراموش نکنید که مایل است به او وابسته باشید، از و حمایت بخواهید و حس برتری طلبی و رهبری او را ارضاکنید. اگر شما به نحوی این حس او را جریحه دار کنید، ممکن است با سخت ترین عکس العمل ها مواجه شوید و او بدترین کلمات را به شما می گوید ، در حالی که واقعا منظورش به هیچ وجه حرف هایی که می زند نیست و لحظه ای پس از فروکش کردن جوش وخروشش انتظاری دارد که شما درست مثل خودش فورا جریان را خاتمه یافته تلقی کنید. مرد متولد برج حمل می خواهد که عملا بزرگ و رهبر خانواده باشد . از شنیدن ایراد چنان بیزار است که ممکن ناگهان روی همه چیز خط بطلان بکشید . او به علت علاقه واقعی که به زن و همسرش دارد، به زحمت می تواند بودجه خانواده را تا آخر برج متعادل نگاه دارد ، اما شما یادتان باشد که اگر شوهرتان متولد فروردین است، هرگز از او نخواهید خرج خانه را به دست شما بسپرد. اگر او در جائی کارمند بشود، به احتمال قوی شغلش را خیلی زودتغییر می دهد و این تغییر ادامه پیدا می کند تا سر انجام در جایی خودش رئیس خودش بشود ، اما در تمام این مدت تا پای جان می کوشد که خانواده اش دچار مضیقه مالی نشود . متولد برج قوچ برای کودکان تازه به دنیا آمده اش یک مو جود خیال انگیز است . اما بعدها ، وقتی بچه هایش هفت هشت ساله شدند ، کوشش می کند تا آنها را به پیروی از خود وادارد و نیازمند به استقلال می باشند و او نباید همه الگوهای زندگی خود را به آنها تحمیل کند . پدر بودن یکی از نقش های زندگی است که او سخت به آن علاقمند است. اما در عین حال ممکن است نسبت به بچه هایش نوعی حسادت خاص نیز نشان بدهد اگر فقط احساس کند که بچه ها برای مادرشان بیش از او ارزش قائلند ، گرفتار حسادت می شود، و خیلی زود و سریع یک حالت بی تفاوتی نسبت به آن پیدا می کند.

به تاخیر نیانداختن افطار 

-پیامبر اعظم (ص):(1) ؛ مردم، تا وقتى که زود افطار مى‏کنند، در نیکى‏اند.    

- پیامبر اعظم (ص):2) ؛ افطارى را زود بخورید و سحرى را به تأخیر اندازید.     

- پیامبر اعظم (ص):(3) ؛ از دین‏شناسى مرد(فرد)، زود افطارى خوردن و تأخیر در سحرى خوردن است.  

اول نماز، بعد افطار

از امام باقر علیه‏السلام روایت شده است (4) : «در (ماه) رمضان نماز مى‏خوانى و سپس افطار مى‏کنى، مگر آن که با گروهى باشى که منتظر افطارند. اگر با آنان بودى، بر خلاف آنان عمل نکن؛ افطار کن و سپس نماز بخوان، وگرنه اوّل، نماز بخوان.» گفتم: براى چه؟   

فرمود: «براى آن که دو واجب برایت پیش آمده است: افطار و نماز. اوّل به آن بپرداز که برتر است و نماز، برترینِ آن دو است.»    

سپس فرمود: «نماز مى‏خوانى، در حالى که روزه‏اى. پس، آن نمازت با روزه به پایان برده مى‏شود. این نزد من، محبوب‏تر است.»  

- امام باقر (ع):  ؛ نماز را بر افطار مقدّم مى‏دارى، مگر آن که با گروهى باشى که اوّل، افطار مى‏کنند. پس با آنان مخالفت نکن و با ایشان افطار کن، وگرنه اوّل، نماز بخوان؛ چرا که بهتر از افطار است و نمازت با حالت روزه نوشته مى‏شود و این نزد من، محبوب‏تر است.  (5)      

- امام صادق (ع):؛  براى روزه‏دار، مستحب است که اگر توان داشته باشد، پیش از افطار، نماز بخواند.  (6)  

- ؛ عیون أخبار الرضا علیه‏السلام به نقل از رجاء بن ابى ضحّاک، در توصیف روزه امام رضا علیه‏السلام نقل می‌کند: هر گاه در شهرى دَه روز مى‏ماند، روزه بود و افطار نمى‏کرد. پس چون شب فرا مى‏رسید، اوّل پیش از افطار، نماز مى‏خواند.(7)   

- ؛ روایت شده که: هر گاه مى‏توانستى نماز را آگاهانه و با همه حدود و آدابش، پیش از آن که افطار کنى، بخوانى، بهتر آن است که قبل از افطار کردن، نماز بخوانى؛ و اگر از کسانى بودى که دلت پیش افطار کردن بود و میل تو، تو را از نماز مشغول مى‏کرد، اوّل، افطار کن تا وسوسه نفْسِ ملامتگر از تو برهد، جز این که شرط است که پرداختن به افطار پیش از نماز، سبب نشود که وقت نماز بگذرد.  ( 8)   

صدقه دادن

- امام رضا (ع):هر کس پیش از افطار کردن، گِرده‏اى نان به بینوایى صدقه دهد، خداوند، گناهش را مى‏آمرزد و براى او ثواب آزاد کردن بنده‏اى از فرزندان اسماعیل را مى‏نویسد.  (9)

-  امام صادق علیه‏السلام فرمود که امام سجّاد علیه‏السلام هر روز که روزه مى‏گرفت، دستور مى‏داد که گوسفندى ذبح شود و قطعه قطعه و پخته گردد. عصر که مى‏شد، بر روى دیگ‏ها خم مى‏شد تا بوى آب‏ گوشت را در حال روزه احساس کند. سپس مى‏فرمود: «ظرف‏ها را بیاورید. براى فلان خانواده بریزید. براى فلان خانواده بریزید... .» سپس نان و خرماى خشک مى‏آوردند و غذایش همان بود. درود خدا بر او و پدرانش باد!  (10)

قرائت سوره مبارکه قدر

- امام زین العابدین (ع) ؛ هر کس هنگام افطارى و سحرى خوردن، سوره «إنّا أنزلناه» بخواند، میان آن دو (وقت) همچون کسى خواهد بود که در راه خدا به خون خویش آغشته است.   (11)     

دعا کردن

- پیامبر اعظم (ص): ؛ براى روزه‏دار، هنگام افطارش، یک دعاى مستجاب است.     (12)   

- پیامبر اعظم (ص): 

 هر روزه‏دارى، یک دعا (ى مستجاب) دارد. پس هر گاه خواست افطار کند، هنگام اوّلین لقمه بگوید:

یا واسِعَ المَغفِرَةِ اغفِر لی؛ «اى آن که آمرزشت گسترده است! مرا بیامرز!»  (13)

- پیامبر اعظم (ص): ؛ هر بنده روزه‏دارى، هنگام افطارش، یک دعاى مستجاب دارد، که آن، یا در دنیا به او داده مى‏شود و یا براى آخرتش ذخیره مى‏شود. (14)

- پیامبر اعظم (ص): ؛ سه نفرند که دعایشان رد نمى‏شود: روزه‏دار، تا آن که افطار کند؛ پیشواى دادگر؛ و نفرین ستم‏دیده.(15)   

- پیامبر اعظم (ص): ؛ چهار نفرند که دعایى از آنان رد نمى‏شود، تا آن که درهاى آسمان براى آنان گشوده شود و دعایشان به عرش برسد: ... (یکی از آنان) روزه‏دار، تا آن که افطار کند.   (16) 

 

خواندن دعای پیش از افطار 

   پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله، هر گاه افطار مى‏کرد، مى‏گفت:

بِاسمِ اللهِ، اللّهُمَّ لَکَ صُمتُ و عَلى رِزقِکَ أفطَرتُ، تَقَبَّل مِنّی إنَّکَ أنتَ السَّمیعُ العَلیمُ (17) ؛    

«به نام خدا. خدایا! براى تو روزه گرفتم و بر روزىِ تو افطار کردم. از من بپذیر! همانا تو شنواى دانایى.» 

-     به نقل از ابن عبّاس ـ پیامبر خدا، هر گاه افطار مى‏کرد، مى‏گفت:   

اللّهُمَّ لَکَ صُمنا و عَلى رِزقِکَ أفطَرنا، فَتَقَبَّل مِنّا إنَّکَ أنتَ السَّمیعُ العَلیمُ(18) ؛ «خدایا! براى تو روزه گرفتیم و بر روزىِ تو افطار کردیم. پس از ما بپذیر! همانا تو شنواى دانایى.»    

- پیامبر اعظم (ص):   هر گاه نزدیک یکى از شما که روزه است، غذایى آوردند، بگوید:

بِاسمِ الله‏ِ وَالحَمدُللهِِ، اللّهُمَّ لَکَ صُمتُ و عَلى رِزقِکَ أفطَرتُ و عَلَیکَ تَوَکَّلتُ، سُبحانَکَ و بِحَمدِکَ، تَقَبَّل مِنّی إنَّکَ أنتَ السَّمیعُ العَلیمُ(19) ؛    

«به نام خدا، و حمد از آنِ خداست. خداوندا! براى تو روزه گرفتم و بر روزىِ تو افطار کردم و بر تو توکّل نمودم. تو منزّهى و تو را مى‏ستایم. از من بپذیر! همانا تو شنواى دانایى.»   

- پیامبر خدا، هر وقت افطار مى‏کرد، مى‏گفت:

الحَمدُلله‏ِِ الَّذی أعانَنی فَصُمتُ، و رَزَقَنی فَأَفطَرتُ(20) ؛  «سپاس، خدایى را که مرا یارى کرد تا روزه گرفتم و روزى‏ام داد تا افطار کردم.»   

- پیامبر اعظم (ص):  روزه‏دار را هنگام افطارش، دعایى چنین است:

اللّهُمَّ إنّی أسأَلُکَ بِرَحمَتِکَ الَّتی وَسِعَت کُلَّ شَیءٍ أن تَغفِرَ لی ذُنوبی(21) ؛«پروردگارا! تو را به آن رحمتت که هر چیز را فرا گرفته است، مى‏خوانم که گناهانم را بیامرزى.»   

- پیامبر اعظم (ص):هیچ بنده‏اى نیست که روزه بگیرد و هنگام افطارش بگوید:

«یا عَظیمُ یا عَظیمُ؛ أنتَ إلهی لا إلهَ لی غَیرُکَ، اِغفِر لِیَ الذَّنبَ العَظیمَ؛ إنَّهُ لا یَغفِرُ الذَّنبَ العَظیمَ إلاَّ العَظیمُ» إلاّ خَرَجَ مِن ذُنوبِهِ کَیَومَ وَلَدَتهُ اُمُّهُ(22)؛  «اى بزرگ، اى بزرگ! تو معبود منى. هیچ معبودى جز تو نیست. گناه بزرگ مرا بیامرز! همانا گناه بزرگ را جز بزرگ نمى‏آمرزد» ، مگر آن که از گناهانش بیرون مى‏آید ، همچون روزى که مادرش او را زاده است.     

 - امام باقر (ع):  قنبر، غلام على علیه‏السلام، افطارى را نزد وى آورد... . چون خواست بیاشامد، فرمود:

بِاسمِ اللهِ، اللّهُمَّ لَکَ صُمنا و عَلى رِزقِکَ أفطَرنا، فَتَقَبَّل مِنّا إنَّکَ أنتَ السَّمیعُ العَلیمُ(23) ؛ «به نام خدا . خداوندا! براى تو روزه گرفتیم و با روزىِ تو افطار کردیم. پس، از ما بپذیر! همانا تو شنواى دانایى.»

  امام کاظم علیه‏السلام به نقل از پدرانش علیهم‏السلام فرمود: چون روزه بودى، هنگام افطار خویش بگو:

- «اللّهُمَّ لَکَ صُمتُ و عَلى رِزقِکَ أفطَرتُ و عَلَیکَ تَوَکَّلتُ» یُکتَب لَکَ أجرُ مَن صامَ ذلِکَ الیَومَ(24) ؛  «خداوندا! براى تو روزه گرفتم و بر روزىِ تو افطار کردم و بر تو توکّل نمودم» تا برایت پاداش کسى را بنویسند که آن روز را روزه داشته است.        

- امام رضا(ع): هر کس هنگام افطارش بگوید

 «اللّهُمَّ لَکَ صُمنا بِتَوفیقِکَ و عَلى رِزقِکَ أفطَرنا بِأَمرِکَ، فَتَقَبَّلهُ مِنّا وَاغفِر لَنا إنَّکَ أنتَ الغَفورُ الرَّحیمُ» غَفَرَ الله‏ُ ما أدخَلَ عَلى صَومِهِ مِنَ النُّقصانِ بِذُنوبِهِ (25)؛ : «خداوندا! با توفیق تو، برایت روزه گرفتیم و به فرمان تو با روزى‏ات افطار کردیم. پس، آن را از ما بپذیر و ما را بیامرز! همانا تو آمرزنده مهربانى»، خداوند، کاستى‏هایى را که او با گناهانش بر روزه‏اش وارد کرده، مى‏آمرزد. 

 

افطار با خرما یا کشمش یا شیرینى یا شیر یا آب وِلَرم 

- پیامبر اعظم (ص): ؛ برترین چیزى که روزه‏دار، افطارش را با آن آغاز مى‏کند، کشمش یا چیزى شیرین است.(26)   

- امام صادق (ع): ؛‌ اوّلین چیزى که پیامبر خدا روزه‏اش را با آن افطار مى‏کرد، در زمانِ رُطَب، رطب بود و در زمانِ خرما، خرما. (رُطَب، خرماى رسیده است و تَمر، خرماى خشک.)  (27)

- پیامبر اعظم (ص): هر کس با خرماى حلال افطار کند، به پاداش نمازش به اندازه چهارصد نماز افزوده مى‏شود.      (28)

- امام باقر (ع):

 پیامبر خدا، هر گاه روزه بود و حلوا (شیرینى) نمى‏یافت، با آب افطار مى‏کرد.    (29)

 - امام صادق (ع):

پیامبر خدا، هر گاه افطار مى‏کرد، با حلوا (شیرینى) آغاز مى‏کرد و اگر نمى‏یافت، با شِکر یا چند خرما و اگر اینها هم نبودند، با آب ولرم افطار مى‏کرد و مى‏فرمود: «معده و کبد را تمیز مى‏کند و بو و دهان را خوش‏بو مى‏سازد و دندان‏ها را محکم مى‏کند و سیاهى چشم را تقویت مى‏کند و مردمک چشم را پر نور مى‏سازد و گناهان را کاملاً مى‏شوید و هیجان و رگ‏ها و صفراى غالب را مى‏نشاند و بلغم را قطع مى‏کند و حرارت معده را آرام مى‏کند و سردرد را مى‏برد.» (30)

-امام باقر (ع): على علیه‏السلام خوش مى‏داشت که با شیر، افطار کند.   (31)

-امام صادق (ع): افطار با آب، آلودگى‏ها را از دل مى‏شوید.     (32)

پی‌نوشت‌ها:

1- صحیح البخاری: 2/ 692/1856، صحیح مسلم: 2/771/48، سنن الترمذی: 3/82/699، مسند ابن حنبل: 8/426/22868، کنز العمّال: 8/511/23886 . 

2- المعجم الکبیر: 25/163/ 395، اُسدالغابة: 7/310/7426، الفردوس: 2/10/2084، سلسلة الأحادیث الصحیحة: 4/375 /1773، کنز العمّال: 8/510/23879 . 

3- تاریخ دمشق: 52/138/10956 عن أنس، کنز العمّال: 8/511/23890 . 

 4- تهذیب الأحکام: 4/198/570، مصباح المتهجّد: 626 .    

5- المقنعة: 318 .  

6- تهذیب الأحکام: 4/199/575، الإقبال: 1/237، بحارالأنوار: 98/8/2 .  

7- عیون أخبارالرضا علیه‏السلام: 2/182/5، بحار الأنوار: 96/314/12.   

8- المقنعة : 318 . 

9- فضائل الأشهر الثلاثة: 96/80 ، بحارالأنوار: 96/318/10 .   

10- الکافی: 4/68/3، المحاسن: 2/158/1432، من لا یحضره الفقیه: 2/134/1955، مکارم الأخلاق:1/297/930، المناقب لابن شهر آشوب: 4/155، بحارالأنوار : 96/317/ 6.  

11- الإقبال: 1/240 .    

12- سنن ابن ماجه:1/557/1753، المستدرک على الصحیحین:1/583/1535، الدعاء للطبرانی: 286/919، کنز العمّال: 8/447/23585؛ بحارالأنوار: 96/255/33 .    

13- مسند الشهاب: 2/128/1031، الدعوات: 26/44 .

14- نوادر الاُصول: 1/190، کنز العمّال: 8/451/23613 .    

15- سنن الترمذی: 5/578/3598 ، سنن ابن ماجه:1/557/1752، مسند ابن حنبل: 3 /171/8049، صحیح ابن حبّان: 8/215/3428، السنن الکبرى: 3/481/6393 .    

16- الکافی: 2/510/6، من لایحضره الفقیه: 2/226/2255، فضائل الأشهر الثلاثة: 86/64، الأمالی للصدوق: 337/394. 

 17- الدعاء للطبرانی: 286/918، المعجم الصغیر: 2/52، المعجم الأوسط : 7/298/7549، کنز العمّال: 7/81/18057 . 

18- عمل الیوم واللیلة لابن السنی: 169/480، المعجم الکبیر: 12/114/12720.     

19- کنز العمّال: 8/509/23873. 

20- تاریخ بغداد: 12/75/6482، الأذکار: 172، کنز العمّال: 7/81/18058.   

21- المستدرک على الصحیحین: 1/583/1535، سنن ابن ماجه: 1/557/1753، مستدرک الوسائل: 7/361/8417 .      

22- الإقبال: 1/240، البلد الأمین: 231، المصباح للکفعمی: 832، بحار الأنوار: 98/11/2؛ تاریخ دمشق: 54/238/11479، کنز العمّال: 8/614/24400 . 

23- تهذیب الأحکام: 4/200/578، مصباح المتهجّد: 626/704، بحار الأنوار: 40/339/24.  

24- الإقبال: 1/246، بحارالأنوار: 98/15/2 .    

25- فضائل الأشهر الثلاثة: 96/81، بحار الأنوار: 96/312/6 . 

26- الفردوس: 1 /358/1445، بحارالأنوار: 62/296 . 

27- الکافی:4/153/6، المحاسن:2/341/2173، دعائم الإسلام: 2/111/363، بحار الأنوار: 96/314/15 . 

28- الإقبال: 1/242، بحارالأنوار: 98/12/2.  

29- الکافی:4/152/1.    

30- الکافی: 4/153/4، المقنعة: 317، مکارم الأخلاق: 1/69/86، روضة الواعظین:341، بحار الأنوار: 16/242.

31- تهذیب الأحکام: 4/199/574، الإقبال:1/242، المحاسن: 2/292/1957، بحار الأنوار: 98/12/2 .   

32- الکافی: 4/152/3، تهذیب الأحکام: 4/199/572، ثواب الأعمال: 104/1، الإقبال:1/242، الدعوات: 79/195.

منبع:

کتاب ماه خدا، محمدی ری شهری، ج 1، ص 288.