ز جاده های خطر بوی یال می آید

کسی از آنسوی مرز محال می آید

صدای کیست؟خدایا درست می شنوم؟

دوباره بوی صدای بلال می آید

زبس فرشته به تشییع لاله آمدورفت

صدای مبهم برخوردبال می آید

مپرس ازدل خود:لاله ها چرارفتند؟

که بوی کافری از این سوال می آید

بیاوراست بگو،چیست مذهبت؟ای عشق!

که خون لاله به چشمت حلال می آید

به لحظه لحظهء این روزهای سرخ قسم

که بوی سبزترین فصل سال می آید

قیصر امین پور

جهان پر درد می بینم،دوا کو؟

                     دل   خوبان  عالم  را،وفا  کو؟

خرده  گر پیشوائی عقل  باشد

                    پس این وا ماندگان را،پیشوا کو؟

سراسر جمله عالم، پر یتیمست

                   یتیمی درعرب چون مصطفی کو؟

سراسرجمله عالم،پر زشیرست

                    ولی شیری چو حیدر،با سخا کو؟

سراسرجمله عالم،پر زنان اند

                    زنی چون فاطمه ،خیرالنساء کو؟

سراسرجمله عالم،پر شهیدست

                   شهیدی  چون  حسین  کربلا  کو؟

سراسرجمله عالم،  پر امامست

                  امامی چون علی موسی الرضا کو؟

سراسرجمله عالم،پرزمرد ست

                  ولی مردی چو موسی با عصا کو؟

سراسرجمله عالم،پرحدیث است

                  حدیثی  چون  حدیث مصطفی کو؟

سراسرجمله عالم،پر ز عشقست

                   ولی  عشقی  حقیقی با  خدا   کو؟

                               منبع:حدیقة الحقیقة سنایی

این سو تنی افتاده بی‌سر، پس سرت کو؟

آن سو سری بر نیزه بی‌تن، پیکرت کو؟

خواهر، برادر را به صورت می‌شناسد

یا لا اقل از یک نشان..! انگشترت کو؟

پیکر به پیکر گشته‌ام گودالها را

ای شهریار نی‌سواران لشکرت کو؟

قرآن به روی نیزه می‌خوانی شگفتا !

رَحلت نمایان است اما منبرت کو ؟

کوچک شمارند آب دریا را بزرگان

دریای عطشان، اکبرت کو؟  اصغرت کو ؟

چشمان خون آلوده‌ات بر نی‌سوارند

آن چشمه جاری ز حوض کوثرت کو ؟

وقتی سرت را نیزه‌ها بر سر گرفتند

تا در بغل گیرد تنت را مادرت کو ؟

محمود حبیبی