دیدی غزلی سرود؟
عاشق شده بود.
انگار خودش نبود
عاشق شده بود.
افتادوشکست زیر باران پوسید
آدم که نکشته بود
عاشق شده بود

چهل صبح بی تو آغاز شد وچهل غروب بی تو به پایان رسید.

چهل روز وشاید برای ما که به انتظار تو نشسته بودیم چهل سال سخت گذشت و شاید تلخ...

هنوز نمیتوان نبودنت را دردل جای داد و بااین تفکر زیست که میلاد دیگر با ما نیست.

چهل روز است که تو به معبود رسیده ای شاید دوستانت هنوز در این اندیشه اند که چه زیبا پر گشودی!

شاید حال که تو مارا به حال خود رها کرده ای به یاد بیاوریم که ما چه کرده ایم.

حالا ما از این دوردستها پروازت رابا حسرت می نگریم

وخوشا به حال کسانی که وقتی دیدند چگونه ای آموختند چگونه باشند